کد مطلب:107119 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148

حکمت 429











[صفحه 766]

از امام (ع) پرسیدند: از عدالت و بخشندگی كدام یك بهتر است؟ فرمود: (عدالت چیزها را در جای خود می نهد، و بخشندگی آنها را از جای خود بیرون می سازد، و عدالت نگهبان همه است لیكن بخشندگی تنها به كسی كه به او بخشش شده بهره می رساند پس عدالت برتر و بالاتر است). امام (ع) به فضیلت عدالت وسیله ی دو قیاس مضمری اشاره فرموده است كه مقدمه ی صغرای اول: العدل... جهتها است، مقصود آن است كه در آغاز بخشندگی از صاحبش می خواهد تا آنچه را كه مالك است از جای خود و از محل نیازش كه بنا به خواست عدالت آنجا سزاوارتر است، خارج سازد. و صغرای قیاس دوم نیز عبارت (و العدل... خاص) است. كلمه: (سایس) را به اعتبار این كه نظام عالم به عدالت بستگی دارد، استعاره برای عدالت آورده است، در صورتی كه بخشندگی تنها به كسی از مردم كه مورد بخشش قرار می گیرد، عارض می شود، و كبرای مقدر هر دو قیاس چنین است: میان دو امری كه چنین باشند، عدالت برتر و بهترین آنها است.


صفحه 766.